Miód gryczany zwykło się nazywać naturalnym lekarstwem. Dzięki jedynemu w swoim rodzaju smakowi i aromatowi oraz szczególnym właściwościom leczniczym, zyskał sobie grono zagorzałych zwolenników i cieszy się niesłabnącą popularnością od setek lat. Gryka zwyczajna, z której się go otrzymuje, czyli Fagopyrum esculentum, jest rośliną jednoroczną, bardzo często uprawianą w naszym kraju. Oprócz pozyskiwania z niej miodu, grykę przerabia się również na mąkę oraz kaszę dla ludzi, jak i na paszę dla zwierząt – stąd głównie ją znamy. Mało kto jednak wie, jak miododajną jest rośliną – jej wydajność to aż 100-200 kg miodu na 1 h plantacji. Miód gryczany jest bardzo specyficzny – w odróżnieniu od popularnego miodu lipowego, akacjowego czy rzepakowego, ma bardzo ciemny kolor, intensywny, ostry aromat i ostry, wręcz lekko palący smak. Posiada jednak niezrównane właściwości lecznicze. Jego spożycie szczególnie wskazane jest osobom, które mają problemy z układem krążenia, zmagają się z niedokrwistością oraz niedoborem żelaza. Spożywanie miodu gryczanego zapobiega również powstawaniu miażdżycy.
trójkątnej bądź sercowatej i liczne, drobne kwiaty, zebrane w kwiatostan gronowy lub baldachogronowy. Najlepiej czuje się na terenach bogatych w lżejsze gleby, o odczynie lekko kwaśnym bądź obojętnym. Nie jest rośliną szczególnie trudną w uprawie. Zakwita po 4-5 tygodniach od zasiania i kwitnie aż przez miesiąc. Ważne jednak, by siać ją po 15 maja, ponieważ wykazuje bardzo dużą wrażliwość na przymrozki wiosenne. Z powodu szczególnego umiłowania wilgoci, gryka najbogatsza jest w nektar o poranku – wtedy też jest najchętniej oblatywana przez pszczoły.
Gryka zwyczajna to roślina osiągająca najcześciej wysokość od 60cm do 120cm. Ma prosto wzniesioną łodygę, pojedyncze lub naprzemianległe liście o blaszce trójkątnej bądź sercowatej i liczne, drobne kwiaty, zebrane w kwiatostan gronowy lub baldachogronowy. Najlepiej czuje się na terenach bogatych w lżejsze gleby, o odczynie lekko kwaśnym bądź obojętnym. Nie jest rośliną szczególnie trudną w uprawie. Zakwita po 4-5 tygodniach od zasiania i kwitnie aż przez miesiąc. Ważne jednak, by siać ją po 15 maja, ponieważ wykazuje bardzo dużą wrażliwość na przymrozki wiosenne. Z powodu szczególnego umiłowania wilgoci, gryka najbogatsza jest w nektar o poranku – wtedy też jest najchętniej oblatywana przez pszczoły.